Açıklama
” Poltova’da esir oluyordum. Bu benim için ölümdü. Kurtuldum. Buğ nehri önünde tehlike daha kuvvetli olarak belirdi. Önümde su, ardımda düşman, tepemde ateşler püskürten güneş…
Su boğmak, düşman beni parçalamak, güneş beni eritmek istiyordu… Yine kurtuldum… Fakat bu gün esirim. Türklerin esiriyim. Demirin, ateşin ve suyun yapamadığını onlar yaptılar, beni esir ettiler.
Ayağımda zincir yok, zindanda değilim. Hürüm ve istediğimi yapıyorum. Lakin yine esirim. Asaletin, nezaketin esiriyim.
Türkler beni bu elmas bağa sardılar… Bu kadar şefkatli, bu kadar yüksek kalpli, bu kadar asil ve bu kadar nazik milletin arasında, hür bir esir olarak yaşamak bilseniz ne kadar tatlı! ”
Demirbaş Şarl
